Walentyna Symonowicz

Walentyna Symonowicz
Data i miejsce urodzenia	1914 ; Ważginty k. Baranowicz
Data i miejsce śmierci	1990 ; Warszawa
Zawód, zajęcie	malarka
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie

Ten artykuł należy dopracować:

od 2011-06 → dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł,
→ poprawić styl – powinien być encyklopedyczny,
→ napisać artykuł w sposób neutralny,
→ usunąć pustosłowie.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Walentyna Symonowicz (ur. 1914 roku w miejscowości Ważginty k. Baranowicz (obecnie Białoruś), zm. 1990 w Warszawie) – polska malarka. Swoje prace podpisywała, zależnie od stanu cywilnego: Wela Symonowicz, Wela Symonowicz-Mierzejewska lub po prostu Wela.

Twórczość

Studiowała w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (1936-1939) pod kierunkiem Tadeusza Pruszkowskiego. Uprawiała malarstwo sztalugowe (olej), kompozycje figuralne, portret, grafikę warsztatową i użytkową. W latach 1961–1968 współpracowała z B.W. "Ruch" malując pocztówki głównie świąteczne i kwiatowe. Była też autorką wielu ilustracji do nowel drukowanych w tygodniku Nowa Wieś, ilustracji dla dzieci w tygodniku "Świerszczyk". Dla przedstawicieli Reklamy Filmu i przezroczy opracowywała graficznie przeźrocza do takich bajek jak np. "Don Kichot", "Syrenka", "Bazyliszek". Walentyna Symonowicz była świetną rysowniczką, za co szczególnie cenił ją prof. T. Pruszkowski, oryginalną malarką o własnym stylu, nie ulegała żadnym modom, nakazom, presji środowiska. O jej malarstwie mówiono "realizm poetycki", "świat zaczarowany". Tak właśnie zatytułowano prezentację jej prac^[1] wystawianych w Kordegardzie. Prace W. Symonowicz znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie, w kolekcjach prywatnych, instytucjach państwowych w kraju i zagranicą, m.in. w Paryżu, Sztokholmie, Londynie, Nowym Jorku, Chicago, Casablance, Holandii, Austrii i Australii.

Wystawy

Wystawiała swoje prace indywidualnie i zbiorowo. Do roku 1970 miała 13 wystaw indywidualnych^[2]. W tym czasie i później, brała udział w wielu wystawach zbiorowych m.in.w Lublinie, Łodzi, Warszawie; w wystawach objazdowych, prezentowanych w kraju i za granicą, m.in. w NRD, Czechosłowacji, Rumunii, Bułgarii, ZSRR.

Pierwsza jej wystawa zbiorowa miała miejsce w Lublinie już w 1947 r. Wernisaże wystaw indywidualnych jak i zbiorowych odbywały się w prestiżowych galeriach ZPAP (np. w warszawskiej Kordegardzie, w Zachęcie, w Muzeum Narodowym, w pałacu Szustera).

Wśród pamiątek pozostawionych przez malarkę rodzina odnalazła m.in. zaproszenia:

Wystawa prac malarskich, Klub Młodych Artystów i Naukowców, Warszawa, 1948
Wystawa malarstwa (indywidualna) Weli Symonowicz, galeria Kordegarda, 1965
Zbiorowa wystawa objazdowa z udziałem Weli Symonowicz, Praga, Czechosłowacja, 1967
Wystawa indywidualna malarstwa Weli Symonowicz, galeria Kordegarda, 1975
Pośmiertna wystawa malarstwa Weli Symonowicz, Gdańskie Towarzystwo Przyjaciół Sztuki, 2007
Pośmiertna wystawa prac olejnych i akwareli Weli Symonowicz, Klub Aktora, Gdańsk, 2007

Przypisy

↑ miesięcznik "Polska", nr 6/1976
↑ Słownik Artystów Plastyków. Artyści Plastycy Okręgu Warszawskiego ZPAP 1945-1970, Okręg Warszawski ZPAP, Warszawa 1972

Bibliografia

Słownik Artystów Plastyków. Artyści Plastycy Okręgu Warszawskiego ZPAP 1945-1970, Okręg Warszawski ZPAP, Warszawa 1972

[prezentacja-1] sięcznik "Polska", nr 6/1976

[wystawy-2] Słownik Artystów Plastyków. Artyści Plastycy Okręgu Warszawskiego ZPAP 1945-1970, Okręg Warszawski ZPAP, Warszawa 1972

[1]

[2]